Prozagedicht

Bezoek aan de Berghof in Berchtesgaden

Hier at hij zijn noedels en zijn knoedels.
Hier knabbelde hij op zijn zachte zandkoekjes
en zijn koeken uit Kufstein.

Hier had hij een panoramisch uitzicht,
maar geen historisch inzicht en hield hij
zijn lange zeer morose monologen.

In een kneuterige zware Biedermeier
te midden van deze schimmen
waar Beieren eindigt en Tirol begint.

Waar hij liters thee dronk als een burgerman
maar waar de lagere demonen uit de holen
en grotten van de bergen waren gekomen.

Waar Eva Braun zich vertoonde als vrouw
en Romy Schneider als kind
op het bordes bij de man uit Braunau.

Hendrik Carette

GEDICHT over een ouderwetse auto

In een Alvis van het jaar 1957*

Het is geen berline om uitbundig mee naar het postmoderne
stoere Berlijn te toeren
het is een oldtimer met het stuur rechts om
traag en zeer graag
te rijden naar het westelijke Land’s End
of naar Windermere aan een mooi meer in het Lake District.

De kleur is helder blauw of zuiver marineblauw.
De motor achteraan ronkt zacht
en de hectometers verglijden in mijlen.
De blauwe lederen zetels rieken naar oude liefde
en oud geld
van twee aristocratische geliefden: de baronesse en haar baronet.

Hendrik Carette

*met dank aan de firma Oldtimerfarm in Aalter waar
deze droomauto sinds jaar en dag staat gestald.

denkend aan Deng Xiaoping

Een limerick

Luisterend naar de wijze woorden van de Chinese leider Deng
vraag ik me af: was ik ooit een zwarte magere straatkat en ben
ik nu als Beppo; een witte kat die graag grijze muizen vangt
en hele lange en luie dagen naar niets anders verlangt
of ben ik een muis met een heel klein beetje zen.

             Hendrik Carette