gedicht

 

Begrafenis van Emil Cioran

                                                                                 

 

De pope zingt in het kerkslavisch

en de laatste koning van Roemenië

houdt een patriottische toespraak

met verbrokkelde Franse frasen. 

 

Op de kerkvloer tikt de witte stok

van de halfblinde Jean-Edern Hallier   

en boven de schedel

van Gabriel Matzneff kringelt wierook.    

 

De pope zegent zijn zinken kist

en onder haar zwartkanten voile 

bet een biddende vrouw    

behoedzaam een orthodoxe traan.

 

Bach blijft de hele dag aan het groot orgel.

Pascal en meester Eckhard   

en een al ongeduldige engel

wachten aan de hoogste hemelkoepel.    

 

 

Hendrik Carette