Een dag op de Gran Sasso (Campo Imperatore)
Beneden op de steile weg
zag ik de laatste zombies uit het zuiden
en drie Muzen uit een dorp van de Abruzzen.
Op een groene bergweide bij een herdershut
graasden koeien van een wit hoornvee
en bruine en zwarte paarden met lange manen.
Op de hoogste hoogvlakte lag nog
sneeuw van de vorige eeuw
en groeide zelfs geen schraal hard gras.
Op de top het wijnrode lege bunkerhotel
dat gesloten was en een observatorium
voor het meten van bliksem en hagelstenen.
Boven de top het azuurblauwe uitspansel
in een ijlte met een strak gespannen stilte
en diep daaronder de afgrond van de angst.
Hendrik Carette